Uran
W odległości prawie 2,9 mld km krąży wokół Słońca Uran, obiegający je w ciągu 84 lat. Okres obrotu wynosi około blisko 17 godz., co stało się przyczyną powstania spłaszczenia planety. Średnica planet wynosi ponad 51 tys. km, a jej masa jest tylko 14,5 razy większa od ziemskiej. Uran jest zatem znacznie mniejszy od Jowisza czy Saturna, ale jego udowa fizyczna jest bardzo zbliżona do budowy tych dwóch planet, niż do budowy planet ziemiopodobnych. W atmosferze planety dominuje wodór, stwierdzono również pewien procent metanu. Oś obrotu Urana tworzy kąt zaledwie 8° z płaszczyzną jego orbity. Ściśle, nachylenie równika planety do orbity wynosi 98°, co oznacza, że Uran ma obrót wsteczny. Orbity wszystkich znanych księżyców Urana leżą w płaszczyźnie jego równika, są więc prawie prostopadłe do orbity Urana. Temperatura Urana wynosi około -210°C i praktycznie odpowiada równowadze miedzy ciepłem otrzymywanym ze Słońca i wypromieniowanym.
W dniu 24 stycznia 1986 r., a więc bez mała 205 lat po odkryciu Urana przez Williama Herschela, przeszła koło tej planety w odległości 81 tys. km sonda Voyager 2, wystrzelona z Ziemi w 1977 r. Warunki przejścia nie były korzystne ze względu na 98° nachylenie równika (i orbit księżyców) Urana do ekliptyki. Skróciło to znacznie czas sondażu. Otulony gęstym woalem mgły Uran nie wykazał ciekawszych szczegółów powierzchni, jedynie południowy obszar polarny, zwrócony obecnie ku Słońcu, jest nieco jaśniejszy i czerwieniejszy, niż obłoki bliższe równikowi. Poprzednio już odkryto spektroskopowo wodór i metan w atmosferze Urana. Bladowodnisty kolor planety wynika z absorpcji czerwieni przez metan. z obserwacji sondy IUE wynikała też obecność acetylenu (C2H2). Obrót obłoków odbywa się w okresie bliskim 16h,2 ale w różnych szerokościach występują różne wartości. Atmosfera zawiera, jak się okazuje, 12-15% helu. Są to zatem wartości podobne, jak w przypadku Słońca, Jowisza i Saturna. Zewnętrzne warstwy atmosfery są raczej gorące- temperatura od strony Słońca wynosi 750 K, a na odwrotnej stronie jest aż 1000 K, co świadczy o tym, że na tych wysokościach "stygnięcie nocne" jest zaniedbywalne. Temperatura spada w głąb i na poziomie ciśnienia 100 hPa wynosi 51 K (min), a następnie wzrasta. Równik jest praktycznie tak ciepły, jak i bieguny. Pewną niespodzianką jest odkrycie szerokich "kołnierzy" wokół obydwu biegunów. Temperatura tych obszarów jest niższa o kilka stopni-być może wypływają tu z dołu strumienie zimnego gazu.
