Neptun
Neptuna, ósma z kolei planetę od Słońca, odkrył 23 września 1846 roku astronom Johann G. Galle w gwiazdozbiorze Koziorożca, w pobliżu gwiazdy μ Cap. Planeta była odległa tylko o 52' od miejsca obliczonego teoretycznie przez astronoma francuskiego Urbaina J. Leverriera, wybitnego specjalistę od zagadnień mechaniki nieba. Obliczenia dokonano na podstawie zakłóceń Urana. nieregularności w ruchu Urana zainteresowały również angielskiego astronoma i matematyka Johna C.Adamsa, który niezależnie od Leverriera doszedł do wniosku, że wywołuje je nie znana dotąd planeta. Adams obliczył orbitę nieznanej planety o osiem miesięcy wcześniej niż Leverrier i zwrócił na nią uwagę dyrektorów obserwatorium w Cambridge i Greenwich. Obydwaj jednak nie dowierzali młodemu Adamsowi i jego obliczeniom. W ten sposób planeta musiała poczekać aż do ukazania się pracy Leverriera w czerwcu 1846 roku i do zainteresowania się nią przez Gallego. Odkrycie ósmej planety było wielkim triumfem teorii grawitacji Newtona i należy do czołowych odkryć naukowych w historii ludzkości.
Pod względem rozmiarów Neptun należy do planet olbrzymów. Jego średnica jest 3,81 razy większa od średnicy Ziemi, masa 17,24 razy większa. Na biegunach Neptun jest nieco spłaszczony: średnicę równikową, która wynosi około 49 500 km, ma około 1000 km dłuższą niż średnicę biegunową.
